Waga do sklepu

Zapraszam do przeczytania poradnika na temat wag sklepowych i zapoznania się ze stroną legalizacja wag bielsko

Co to jest waga elektroniczna?

Waga elektroniczna ? waga elektryczna wyposażona w elektroniczny układ wskazujący, najczęściej cyfrowy. Waga elektroniczna to urządzenie do wyznaczania masy przedmiotu umieszczonego na nośni ładunku przy udziale siły grawitacji (urządzenia mierzące masę na podstawie iloczynu objętości i gęstości nie są wagami). W szczególnych przypadkach waga elektroniczna może być stosowana jako urządzenie do wyznaczania gęstości (waga z gęstościomierzem np. Waga Reimanna-Parowa) lub analizowania wilgotności próbki (wagosuszarka).

Przetworniki siły (w tym tensometryczne) stosowane w wagach najczęściej posiadają certyfikat badań zgodnie z wymaganiami zalecenia Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej OIML R60.

Wagi elektroniczne dzielimy zgodnie z terminologią prawną i OIML ze względu na ich funkcje i sposób działania:

1) Wagi nieautomatyczne (OIML R76 Non-Automatic Weighing Instrument) - to przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy najczęściej z pomocą operatora i do wyznaczania masy w danej chwili, nie ciągle. Przykładem takich wag są: wagi powszechnie znane ze sklepów (klasy dokładności III), wagi platformowe do ważenia pojazdów w stacjach diagnostycznych lub magazynach, wagi laboratoryjne (klasy dokładności I). Wagi hakowe znajdujące się np. w suwnicy również są wagami nieautomatycznymi. Waga podkładana pod koło jest również wagą nieautomatyczną. Waga tego rodzaju może być również zainstalowana pod zbiornikiem cieczy. Legalizowane wagi nieautomatyczne mają określone cztery klasy dokładności : I (laboratoryjne o najwyższej dokładności), II (laboratoryjne), III (powszechnego stosowania np. sklepowe) i IV (powszechnego stosowania, mniej dokładne).

2) Wagi automatyczne: Wagami automatycznymi są przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy bez udziału operatora w procesie ważenia, ich zastosowanie wynika z mechanizacji i przyspieszenia procesu produkcji, pakowania i załadunku oraz określania należności za towar w przypadku rozliczeń między podmiotami. Wagi automatyczne mają najczęściej dokładność od 0,25 do 2% w zależności od klasy dokładności. Wagi automatyczne dzielimy na:

"Dla pojedynczych ładunków" (OIML R51 Catchweighing Automatic Weighing Instrument)- to wagi służące do wyznaczania masy ładunków jednolitych lub ich kontroli: Przykładem takich wag mogą być: linie etykietujące towary np. ser w sklepie na tacce posiada etykietę ("wagi etykietujące" "price-labeling"), wagi kontrolne1 odrzucające opakowania, których masa nie mieści się w zadanych granicach (tzw. "wagi kontrolujące", "checkweigher"). W tej kategorii prawnej ujęto również wagi znajdujące się w ramieniu ładowarki (pojazdu z łyżką), wówczas proces ważenia następuje w trakcie podnoszenia załadowanego na łyżkę ładowarki materiału.
"Porcjujące" (OIML R60 Gravimetric Filling A.W.I.) - wagi służące do odmierzenia jednej porcji materiału. Przykładem takiej wagi jest linia napełniająca do butelek płyn lub proszek do opakowania. Waga tego rodzaju steruje systemem napełniającym opakowanie.
"Przenośnikowe" (OIML R50 Continous Totalising A.W.I.) - wagi zamontowane w taśmociągach przenoszących towary masowe, zainstalowane w kopalniach, elektrociepłowniach, żwirowniach i kamieniołomach. Proces ważenia odbywa się poprzez całkowanie chwilowych wyników pomiaru.
"Odważające" (OIML R107 Discontinous Totalising A.W.I.) - wagi służące do pomiaru sumy towaru masowego poprzez sumowanie kolejnych cząstkowych pomiarów, dla przykładu waga umieszczona pod silosem zboża lub cementu napełniającym wagony lub ciężarówki.
"Do ważenia pojazdów w ruchu" (OIML R134 dla samochodów oraz OIML R106 dla wagonów) - służące jak ich nazwa wskazuje do pomiaru pojazdu w trakcie jego przejazdu. System elektroniczny i pomiarowy wagi jest skonstruowany tak, aby odróżnieniu od wagi nieautomatycznej platformowej, nie zachodziła konieczność zatrzymania pojazdu na nośni wagi, pod warunkiem poruszania się pojazdu ze stałą prędkością. Wagi tego rodzaju są najczęściej wbudowane w konstrukcję drogi lub układu torowego.

Podział wag elektronicznych ze względu na konstrukcję mechaniczną

waga elektroniczna z siłownikiem elektrycznym (konstrukcja z mechanizmem)
waga elektroniczna z przetwornikiem siły np. tensometrem (brak mechanizmu)
waga hybrydowa (występuje mechanizm oraz tensometr)


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna

Budowa wagi elektronicznej

Budowa wagi elektronicznej z mechanizmem

Waga elektroniczna różni się nieco od pospolitej wagi mechanicznej lub sprężynowej, aczkolwiek wykorzystuje ona jej podstawowe założenia techniczne. Waga mechaniczna (dźwigniowa) skonstruowana jest w taki sposób iż do ważenia potrzebny jest wzorzec masy, który obecny jest przez cały czas na jednej z szal. Na drugiej szali umieszcza się przedmioty których masę chcemy ustalić. W przypadku nowoczesnych systemów wyznaczania masy (wag elektronicznych) do dyspozycji mamy tylko jedną szalkę.

Konstrukcja:

nośnia ładunku (może nią być mała szalka, większa platforma, zbiornik etc. etc.)
mechanizm wraz z siłownikiem i systemem zawieszek oraz cięgieł
odważniki do kalibracji wewnętrznej
płytka przetwornika cyfrowo-analogowego (A/D)
płytka główna wraz z wyświetlaczami
klawiatura oraz zestaw złącz do komunikacji z komputerem itp.
poziomica

Mechanizm i zasada działania wagi bez mechanizmu

waga ma ramę stanowiącą konstrukcję wagi
na ramie umocowany jest przynajmniej 1 przetwornik pomiarowy (eng: load cell, może to być przetwornik tensometryczny, przetwornik indukcyjny, przetwornik kamertonowy3 lub inny rodzaj przetwornika)
na przetwornikach jest osadzona nośnia wagi (może nią być mała szalka, większa platforma, zbiornik etc. etc.), na której umieszczamy ładunek (lub ładunek jest umieszczony przez urządzenie podające),

po położeniu przedmiotu na nośni wagi, w wyniku działania siły ciężkości następuje odkształcenie przetwornika pomiarowego,
w wyniku nacisku i odkształcenia przetwornika następuje zmiana jego właściwości elektrycznych (w przypadku tensometrów - zmiana oporu), w przypadku czujników indukcyjnych zmiana sygnału następuje w wyniku przemieszczenia cewki wewnątrz przetwornika,
odpowiednio skalibrowany moduł sterujący wagą (tak zwany "miernik, miernik wagowy" w terminologii norm ang. "indicator") przelicza zmianę sygnału elektrycznego na przypisaną dla niego wartość masy i podaje wynik ważenia,


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna

Rodzaje kas

Typowe kasy, w których program pracy kasy i program aplikacyjny znajdują się wewnątrz kasy, takie jak ECR czy nawet POS, zawierają pełną zaprogramowaną bazę towarową PLU (ang. price look-up unit), to jest listę numerów (kodów) i nazw towarów z przyporządkowanymi symbolami literowymi stawek podatku PTU, cenami, także opcjonalnie kodami kreskowymi itp., które znajdują się w sklepie. Po zaprogramowaniu, zwykle z PC wartości stawek podatku od A do G i bazy towarowej, w szczególności przypisaniu symboli stawek do zaprogramowanych towarów, kasa umożliwia prowadzenie sprzedaży. Na życzenie klienta kasjer wprowadza z klawiatury kod PLU towaru ? opcjonalnie kod kreskowy lub zeskanowaniu czytnikiem kodu kreskowego z towaru, kasa znajduje go w swojej bazie i drukuje pozycję na paragonie. Zakończenie transakcji przez kasjera, zwykle jednym przyciskiem z nazwą np. SUMA, GOTÓWKA itp,,rejestruje w pamięci RAM kasy fakt sprzedaży tego towaru i inkrementuje liczniki kwot brutto. Liczniki te mogą być później odczytywane przez operatora bezpośrednio na kasie lub zdalnie ? przez program magazynowy zarządzający pracą sklepu, w celu obliczenia aktualnego stanu towarów na magazynie. Dodatkowo kasy tego typu mogą prowadzić stany magazynowe w swojej pamięci, a także pracować w trybie on-line z PC, aktualizując na bieżąco zapasy towarów w bazie na komputerze PC. Maksymalna liczba kodów towarowych na tego typu kasach nie przekracza liczby kilkudziesięciu tysięcy.

W przypadku kas typu drukarka fiskalna, terminal kasowy czy też kasa komputerowa można aktualnie ograniczyć się wyłącznie do wyjaśnienia zasady działania drukarek fiskalnych, gdyż w pozostałych typach kas, stanowi ona ich podstawowy element. W przeciwieństwie do typowych kas z klawiaturą brak jest klawiatury numerycznej, a drukarka fiskalna posiada wyłącznie kilka przycisków, między innymi do wydruku raportu fiskalnego dobowego. Sprzedaże na tego typu kasie realizowane są za pomocą programu aplikacyjnego uruchomionego na PC i sterującego zestawem instrukcji fiskalnych zawartych w protokole fiskalnym, w tym wydruki paragonów fiskalnych, faktur i raportów fiskalnych. Dla użytkownika jest to wyjątkowo przyjazne w obsłudze urządzenie, które zapewnia sprzedaż nawet kilkuset tysięcy towarów, gdyż pełna baza towarowa znajduje się na PC, z którym drukarka fiskalna komunikuje się zazwyczaj po porcie szeregowym RS-232/RS-422, USB, a także LAN. Drukarka fiskalne przechowuje w swojej pamięci tylko skróty (często skróty kryptograficzne) z nazwy towaru, przypisanej stawki podatkowej, a w zasadzie trzech ostatnich wartości stawek podatkowych sprzedawanego towaru, który jest blokowany w momencie wystąpienia tzw. dołka podatkowego. Drukarka nie wymaga programowania bazy towarowej, wyłącznie wartości stawek podatku VAT, gdyż skrót dla towaru lokuje się w pamięci przy pierwszej sprzedaży tego towaru. Sprzedawany towar jest rozpoznawany przez drukarkę fiskalną po nazwie, a program aplikacyjny na PC kojarzy go z odpowiednim kodem kreskowym. Obecnie na rynku polskim występuje kilka różnych protokołów fiskalnych.Idea drukarki fiskalnej zrodziła się w Polsce tuż po wprowadzeniu obowiązku stosowania kas fiskalnych.

Kasy fiskalne, z wyjątkiem kas z kopią elektroniczną, korzystają z mechanizmów drukujących oryginał paragonu: dla klienta oraz jego kopię na rolce kontrolnej, która jest obowiązkowo przechowywana i archiwizowana przez podatnika. W kasie jest zamontowany jeden z dwóch rodzajów mechanizmów drukujących:

drukarka igłowa (mozaikowa). Jest głośna, ale charakteryzuje się dużą trwałością druku, co ma znaczenie w przypadku urządzeń fiskalnych, gdzie archiwalne rolki kontrolne należy przechowywać przez okres określony przepisami prawa podatkowego. Mimo że konstrukcja drukarek igłowych nie jest nowatorska, to są one z powodzeniem stosowane w urządzeniach fiskalnych właśnie ze względu na trwałość druku.Praktycznie nie są stosowane mechanizmy z jednym traktem papieru z tzw. przebitką. Aktualnie mechanizmy igłowe wychodzą z użycia i stosowane są tylko w paru specjalizowanych kasach np. na dworcach PKP.
drukarka termiczna. Jest bardzo cicha i szybka, lecz charakteryzuje się bardzo krótką trwałością druku ze względu na właściwości papieru termicznego czułego na temperaturę i naświetlanie. Dla potrzeb fiskalnych, archiwalne rolki papieru termicznego należy przechowywać w odpowiednich warunkach (chłód), co nie jest możliwe w każdym sklepie. Dlatego nie są one rozwiązaniem idealnym w tym wypadku. Praktycznie tego typu mechanizmy wyparły całkowicie drukarki igłowe, gdyż osiągają maksymalną szybkość wydruku rzędu 300 mm/s.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna

Definicja wagi

Waga ? przyrząd do wyznaczania masy ciał na zasadzie równoważenia sił lub wykorzystania zjawisk fizycznych. W prostej wadze szalkowej jedną z sił jest ciężar ciała o mierzonej masie, drugą ? ciężar odważników lub inna wyskalowana siła.

Z uwagi na konstrukcję rozróżnia się m.in. wagi dźwigniowe, sprężynowe, elektryczne, elektroniczne.

Konstrukcja i dokładność pomiaru masy jest zależna od przeznaczenia wagi. Do najczęściej spotykanych można zaliczyć:

wagę kuchenną ? umożliwia pomiar masy danego produktu z uwzględnieniem masy opakowania ? tary
wagę sklepową ? w wersji elektronicznej umożliwia ona równoczesne określenie kosztu ważonego towaru, często jest sprzężona z kasą fiskalną, tego rodzaju wagi podlegają kontroli prawnej ze względu na ochronę praw konsumenta
wagę sprężynową ? np. wędkarską
wagę samochodową ? często montowaną w jezdni, do ważenia pojazdów, określania nacisku na oś
wagę laboratoryjną
wagi przemysłowe ? często automatyczne wagi elektroniczne stosowane przy dozowaniu i pomiarze produktów masowych
wagę osobową ? stosowaną do kontroli ciężaru ciała osób (np. w celach medycznych, sportowych).

W laboratoriach używa się różnej konstrukcji wag precyzyjnych. Współcześnie, najbardziej rozpowszechnione laboratoryjne wagi elektroniczne działają poprzez pomiar kąta skręcenia włókna kwarcowego i są tłumione mechanicznie albo pneumatycznie, aby przyspieszyć pomiar.

Podział wag laboratoryjnych ze względu na dokładność i nośność:

techniczna ? dokładność do 0,1 g, nośność do 10 kg.
analityczna ? dokładność do 0,01 g, nośność do 1 kg
półmikroanalityczna ? dokładność do 0,001 g, nośność do 1 kg
mikroanalityczna ? dokładność do 0,0001 g, nośność do 100 g.
ultramikroanalityczna ? dokładność do 0,00001 g lub wyżej ? nośność rzędu do 10 g.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga

Drukarka fiskalna

Drukarka fiskalna ? urządzenie rejestrujące przychody pochodzące ze sprzedaży detalicznej na potrzeby rozliczenia podatku (dochodowego i VAT).
Informacje techniczne

W odróżnieniu od kasy fiskalnej, drukarka fiskalna nie może pracować samodzielnie (bez podłączenia do komputera) i jej zadanie polega jedynie na rejestracji oraz wydruku paragonów. Wchodzi w skład komputerowych systemów sprzedaży (np. kas POS). Do rejestracji paragonu na drukarce fiskalnej można użyć dowolnego programu komputerowego potrafiącego sterować drukarką przy pomocy złącza RS-232 lub USB. Programy korzystające z drukarek fiskalnych nie muszą mieć homologacji, a protokół komunikacyjny jest jawny i dostępny zwykle na stronach WWW producentów drukarek.

Modele obecnie posiadające homologację do pracy w Polsce stosują port RS-232 jako główne medium komunikacyjne. Porty USB są skonfigurowane w ten sposób, że w systemie są widoczne jako RS-232 (wirtualne porty szeregowe).
Drukarki fiskalne w Polsce

Każdy sprzedający, którego przychody przekroczyły graniczną wartość określoną przez Ministerstwo Finansów, jest obowiązany do rejestracji sprzedaży detalicznej przy pomocy kasy fiskalnej lub drukarki fiskalnej.

Drukarka fiskalna drukuje paragony fiskalne dla klientów oraz, na rolce kontrolnej ich kopie przeznaczone do archiwum. Wydrukowany paragon fiskalny musi być po sprzedaży wręczony klientowi. Kopie zachowane na rolkach kontrolnych muszą być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat. Obecnie prowadzone są prace legislacyjne nad taką zmianą prawa, aby kopie dokumentów mogły być przechowywane w postaci elektronicznej.

Po zakończeniu każdego dnia sprzedaży, użytkownik ma obowiązek wykonać na kasie tzw. raport dobowy fiskalny. Podczas wykonywania tego raportu, całodzienny utarg zostaje trwale zapisany w niekasowalnym module fiskalnym drukarki.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_fiskalna

Polecam fotografa

Polecam Fotografia ślubna Gorzów

Tacy fotograficy

Fotografia ślubna to nie jest zbyt dobrze postrzegana dziedzina wśród fotografów profesjonalistów. Najczęściej odbierana jest jako tak zwana "chałtura", nie ma miejsca na artystyczną finezje, bo trzeba zadowolić klienta. Ale to nie do końca prawda.

Dobry fotograf (portrecista) potrafi z czegoś tak komercyjnego i "przaśnego", jak fotografia ślubna zrobić coś wyjątkowego.

Tylko, że tacy fotograficy bardziej się cenią i nie narzekają na brak klientów - rezerwować trzeba z dużym wyprzedzeniem. Jednak pamiętajmy, ze zdjęcia ślubne mają być pamiątką nie tylko na całe życie, ale i pokolenia - jak się ogląda wytwory niektórych "artystów", to naprawdę jest się czego wstydzić. Ten jeden raz w życiu, warto sprawę przemyśleć, pooglądać portfolia wielu fotografów zanim podejmiemy ostateczną decyzję. Jeszcze jedna ważna uwaga - nie zawsze to, co widać na stronie internetowej dobrze prezentuje umiejętności fotografa - najlepiej, jeśli oprócz standardowej galerii jest jeszcze blog, gdzie wrzucane są na bieżąco efekty pracy. Ba, zdarza się nawet kradzież cudzych zdjęć i podpisywanie własnym nazwiskiem.

Przede wszystkim ustalmy budżet, jakim dysponujemy. Czasem warto zrezygnować z czegoś (na przykład z zaproszenia dalekiej rodziny), aby więcej przeznaczyć na zdjęcia. Jednak rzeczywistość wygląda inaczej - to najczęściej na fotografii ślubnej oszczędza się najczęściej. A jakie są skutki? Zdjęcia źle technicznie wykonane, dziwne plenery, czy też po prostu nieudane kadry.

wynajęcie prawdziwego fotografa

Fotografia ślubna - zajęcie dla amatorów, czy profesjonalistów? Niestety - kilka lat temu przyszła moda na lustrzanki. Pojawiły się modele z uproszczonymi funkcjami, z lekkiej plastikowej obudowy, z niewielkimi gabarytami.

I nagle na rynku zrobiło się ciasno - przecież skoro mam taki super aparat, to mogę na tym zarobić, robiąc super zdjęcia na ślubach (no przecież wiadomo - super aparat sam robi super zdjęcia!)

Bardzo niefajna sytuacja. Bo ktoś, kto posiada talent i umiejętności (niesamowite - ale fotografia nie polega na naciśnięciu spustu migawki!) musi konkurować z kimś, komu wydaje się, że jest profesjonalnym fotografem, ponieważ posiada lustrzankę.

Niestety - efekt jest taki, że wielu ludzi daje się nabrać. Bo to przecież dwa, albo nawet trzy razy taniej, niż wynajęcie prawdziwego fotografa!

Każdy kto podchodzi z pasją do robienia zdjęć ślubnych wie, jak wiele można stracić. Bo to wymaga poświęcenia wielu godzin, niemałych środków zainwestowanych w sprzęt i przede wszystkim - dużego talentu, żeby pokazać to co w dniu brania ślubu jest najważniejsze. Naprawdę - talentu nie kupi się za 300zł plus koszt fotoksiążki.

Zdjęcia podobają nam się najbardziej

Jak wybrać fotografa na swój ślub i czym się kierować? Obecnie łatwiej jest wybrać dobrego fotografa, ponieważ wystarczy wpisać odpowiednią frazę w Google i znaleźć kilka stron internetowych, zawierających portfolio konkretnego fotografa. Przeglądamy galerię i decydujemy czyje zdjęcia podobają nam się najbardziej.

To wydaje się proste. Ale wiadomo - jest jeszcze kwestia ceny oraz terminu. Zazwyczaj naprawdę dobrzy fotograficy mają napięty grafik i trzeba odpowiednio wcześniej zarezerwować termin.

Jedna ważna kwestia - niestety, ale nie zawsze zdjęcia znajdujące się w internetowej galerii świadczą o poziomie artystycznym autora. To się czasami zdarza, że niektórzy po prostu kradną prace innym i podpisują się pod tym. Dobrze jest to dokładnie sprawdzić - koniecznie zanim podpiszemy umowę, przejrzyjmy opinie w internecie, albo znajdźmy profil autora na jednym z portali fotograficznych. Najlepsi dbają o swoją renomę i zależy im na szerokim odbiorze swoich prac. Przecież fotografia ślubna również jest sztuką! Mimo, że użytkową.

Poduszki

Warto zadbać o dobry wystrój swojego wnętrza. Dużo w tym aspekcie mogą zrobić poduszki ozdobne

Oto krótki poradnik na ten temat.

Jedną z inspiracji do dekorowania domów

Od czasów najdawniejszych jednym z przejawów sztuki było dekorowanie wnętrz mieszkalnych. Na przestrzeni wieków oprócz coraz bardziej wymyślnych mebli czy sprzętów ludzie zaczęli zwracać coraz większą uwagę na dekorowanie ich małymi przedmiotami. I tak w naszych czasach jednym z najpopularniejszych dekorów stały się poduszki. Jest ich całe mnóstwo: od małych po duże, gładkie i wzorzyste, z różnymi rodzajami wkładu, różnego gatunku tkanin, ale wszystkie łączy jedna wspólna cecha ? zawsze są przytulne. Bo taka ich funkcja. Mają umożliwić nam utulenie się, znalezienie odrobiny wytchnienia, spokoju.
Szczególnie przydatne są po ciężkim dniu pracy, szkoły, etc, gdy kładziemy się na sofie w salonie i choć na chwilę chcemy dać trochę komfortu głowie. Wówczas sięgamy po najbliższego jaśka. Nie wspominając już o ich ogromnym znaczeniu na łóżku sypialnianym. Wtedy właśnie, dzięki odpowiedniej poduszce możemy zasnąć spokojnie i obudzić się wypoczętymi.
Jedną z inspiracji do dekorowania domów są podróże, które odbywamy. Czy to do dalekich, egzotycznych krajów czy do tych położonych na wyciągnięcie ręki. Pragniemy zabrać z nich jak najwięcej wspomnień, a przecież poduszki mamy cały czas na widoku ? na kanapie, fotelu, łóżku. Gdy tylko na nie spojrzymy natychmiast na myśl przychodzą wojaże. W naszej ofercie znajdziecie Państwo szeroki wachlarz wzorów, które mogą spełniać funkcję swoistego rodzaju pamiątki z podróży. Piaski pustyni, złoto Inków i Majów, śniegi Skandynawii, czar marokańskich nocy, malachit z Nowej Zelandii, powab Jedwabnego Szlaku, piaskowiec Radżastanu, błękit Karaibów, palmy na seszelskich plażach ? te i wiele innych wzorów czekają na Państwa, by zabrać Was ponownie w podróż?

Bawełna

Bawełna ? włókno otaczające nasiona rośliny określanej tą samą nazwą ? bawełny (Gossypium), mające wiele zastosowań. Służy m.in. do wytwarzania miękkiej tkaniny ? najpopularniejszej w przemyśle tekstylnym, a także, ze względu na silne własności absorpcyjne, do produkcji materiałów opatrunkowych. Włókno bawełniane jest też stosowane w mieszankach włókien, jako dodatek do wełny czy lnu.
Bawełna gotowa do zbioru, Teksas, 1996
Bawełna gotowa do zbioru, Arizona, 2006
Załadunek bawełny w Lomé w Togo, 1885
Zbiór bawełny kombajnem
Zbiory bawełny w Teksasie
Obraz Kantor bawełny w Nowym Orleanie, namalował go Edgar Degas w 1873

Bawełna jest bardzo wydajną rośliną uprawną, ponieważ podczas przetwarzania traci tylko ok. 10% suchej masy. Po usunięciu śladowych ilości wosku i białek pozostaje czysta celuloza. Charakterystyczna budowa włókna bawełnianego nadaje mu naturalną wytrzymałość, trwałość i zdolność absorpcji. Każde włókno tworzy 20-30 warstw celulozy w kształcie lekko skręconej tasiemki o szerokości od 10 do 30 ?m. Długość włókna bawełnianego waha się w granicach 10 do 22 mm (krótkowłóknista), 22 do 33 mm (średniowłóknista), 33 do 55 mm (długowłóknista). Gdy w procesie dojrzewania otoczka nasienna otwiera się, włókna zasychają, splatając się w płaskie, wstęgowate skupiska, idealne do przetworzenia na przędzę.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bawe%C5%82na_%28w%C5%82%C3%B3kno%29

Co to jest poduszka

Poduszka ? małe i zwykle miękkie podparcie dla głowy, używane jako podstawowy element posłania podczas snu w łóżku lub jako podparcie/izolacja dla ciała używane na kanapie czy krześle.
Porcelanowa poduszka chińska

Poduszka zawiera miękkie wypełnienie wykonywane z różnych materiałów (gąbka, syntetyczne wypełnienia, pióra). Tradycyjnie częstym wypełnieniem była słoma, lecz jest ona niewygodna i dzisiaj rzadko używana. Kiedyś bogaci używali piór i puchu; dzisiaj najczęściej używa się sztucznych wypełnień. Wypełnienie jest otoczone okryciem wykonanym z tkaniny, tzw. wsypą. Poduszki przechowywane są w poszewkach, cienkim pokryciu tkaninowym, które może być często i łatwo zmieniane i prane. Jednak nawet przy regularnym praniu poszewek poduszki gromadzą duże ilości brudu i znaczną liczbę mikroorganizmów na wypełnieniu i polecane jest wymienianie ich co kilka lat, zwłaszcza u alergików.

Poduszki mają długą historię, były używane przez prawie wszystkie osiadłe ludy w celu poprawy jakości życia. Początkowo były używane głównie przez bogatych, znaleziono je w grobach starożytnego Egiptu. Trudności złożonych technik barwienia i szycia poprowadziły do rozwoju poduszek jako formy sztuki, z wysoko dekorowanymi poduszkami stającymi się cennymi towarami najpierw w Chinach, a później w średniowiecznej Europie. Rewolucja przemysłowa spowodowała masową produkcje dekorowanych tekstyliów i dekorowane poduszki stały się powszechne w milionach domów.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Poduszka

Historia bawełny

Od tysiącleci bawełna służyła na obszarach o klimacie tropikalnym do wytwarzania lekkich tkanin. Podejrzewa się, że Egipcjanie znali bawełnę już 12 tys. lat p.n.e.potrzebne źródło, ślady włókien bawełnianych z ok. 7 000 p.n.e. znaleziono w jaskiniach w Meksyku, badania archeologiczne dowodzą, że różne gatunki bawełny uprawiano w Ameryce Południowej i Indiach kilka tysięcy lat temu. Najstarsza wzmianka o bawełnie w źródłach pisanych pochodzi sprzed ponad 3 tysięcy lat ? jest zawarta w Rygwedzie. Ok. pięciuset lat później, grecki historyk Herodot (484-426 r.p.n.e.) tak pisał o indyjskiej bawełnie: Rosną tam dziko drzewa, których owocem jest wełna piękniejsza i lepsza od owczej. Mieszkańcy Indii wytwarzają z tej drzewnej wełny swe odzienie.

Pod koniec XVI w. p.n.e. bawełnica weszła do uprawy w cieplejszych regionach obu Ameryk, Afryki i Eurazji.

Produkcja bawełny w Indiach zmniejszyła się wraz z rewolucją przemysłową w Anglii, gdy wynaleziono maszyny włókiennicze, takie jak przędzarka (1764), rama przędzalnicza (1769) i mechaniczne krosno tkackie (1786), umożliwiające masową produkcję tkanin na gruncie brytyjskim. Kolejnym usprawnieniem stało się wynalezienie odziarniarki bawełny w 1793 r. przez Eliego Whitneya.

Dziś bawełnę produkuje się w wielu częściach świata ? do wspomnianych wcześniej dołączyła Europa i Australia. Selektywna uprawa bawełnicy pozwoliła na zwiększenie wydajności. W 2002 r. obszary uprawne bawełnicy liczyły 330 tys. km?, a zbiór czystej bawełny w tym roku wyniósł 21 mln ton o wartości 20 miliardów dolarów. Ceny bawełny 17 lutego 2010 na rynkach terminowych osiągnęły 2 dolary za buszel1.
Szkodnik bawełny kwieciak bawełniany (Anthonomus grandis)
Gąsienica szkodnika bawełny słonecznica amerykańska (Helicoverpa. zea), znanej także jako ćma bawełniana Corn Earworm, Cotton Bollworm.

Przemysł bawełniany opiera się w dużej mierze na środkach chemicznych ? nawozach i środkach owadobójczych, choć niektórzy plantatorzy skłaniają się ku metodom ekologicznym. Najgroźniejszym szkodnikiem bawełny jest kwieciak bawełniany (Anthonomus grandis).

Obecnie bawełnę zbiera się głównie za pomocą maszyn, usuwających albo samo włókno, albo odrywających całe torebki nasienne. Drugi sposób sprawdza się szczególnie w rejonach wietrznych, po defoliacji (pozbawieniu roślin liści metodą chemiczną lub występującym naturalnie po przymrozkach).


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bawe%C5%82na_%28w%C5%82%C3%B3kno%29

Twoja klasyczna sypialnia

Jeśli chcesz, aby twoja klasyczna sypialnia, czy salon pozbawiony wszelkich kolorów, nabrały nowego charakteru, upiększ je poduszkami dekoracyjnymi. Remont i wydawanie oszczędności zastąp dowolnie dobranymi kolorami oraz wzorami poszewek, które wzbudzą jeszcze większy zachwyt i wspaniały efekt. Bez względu na to, czy wolisz przepych, czy minimalizm, poduszki idealnie podkreślą twój pokój niczym ?wisienka na torcie?.
Światowej sławy projektanci wiedzą, że bez dekoracyjnych poduszek ich dzieło nie jest wykończone- to jedna ze sztuczek która przyczynia się do tego że ich wnętrza są niepowtarzalne. Kanadyjska projektantka wnętrz Candice Olson sławna jest ze swoich zadziwiających metamorfoz. Jej wnętrza zmieniają się nie do poznania, a całość akcentuje pięknymi poduchami, które nadają charakteru całemu pomieszczeniu.
Każdy z nas, tak jak stylowy projektant wnętrz, może zaprojektować swoją przestrzeń z użyciem poszewek dekoracyjnych w dowolny sposób. W tym roku hitem stal się styl skandynawski . Czarno ? biały wzór idealnie wpasuje się w spokojny, luksusowy pokój. Barwny styl marokański zostawiamy osobom spontanicznym, którzy kochają zabawę kolorami. Delikatne róże oraz błękity będą idealnym wykończeniem wyrafinowanego wystroju.
Każdy może zmienić swoje mieszkanie. Przy użyciu tak niewielu produktów twoje wnętrza nabiorą nowego stylu.

Jak wybrać wagę sklepową?

Poradnik na temat wag do sklepu wagi sklepowe bielsko

Waga do sklepu

Większość sklepów posiada wagi na swoim wyposażeniu. Wagi służą do warzenia towarów - czyli określania ich masy w jednostkach takich jak gramy, kilogramy, tony czy też - jak na wyspach brytyjskich czy w Stanach Zjednoczonych w funtach.

W dawnych czasach, a właściwie to nawet nie takich dawnych bo pod koniec dwudziestego wieku używano jeszcze prostych wag działających na zasadzie zrównoważonej belki z dwiema szalkami i zestawu odważników. Każdy z odważników miał określoną masę. Aby odczytać wagę przedmiotu należało ułożyć na przeciwnej szalce taką ilość odważników aby uzyskać równowagę.

Obecnie najpopularniejsze są elektroniczne wagi grawitacyjne. Są to urządzenia wymagające kalibracji i zatwierdzenia odczytów - dla tego dokonuje się legalizacji wag - żeby było wiadomo, że waga pokazuje prawidłową masę towaru. Wagi elektroniczne mogą służyć do różnych celów - zarówno do informowania o wadze towaru jak i do automatycznego drukowania etykiet cenowych produktów sprzedawanych na wagę.

Waga legalizowana

WAGA LEGALIZOWANA ? (skrót myślowy oznaczający wagę podlegającą prawnej kontroli metrologicznej) Waga, która przed wprowadzeniem do obrotu (wprowadzeniem na rynek lub oddaniem do użytkowania) została poddana procedurze:

oceny zgodności z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/23/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wag nieautomatycznych - NAWI (wagi nieautomatyczne - czyli np. powszechnie stosowane sklepowe) lub dyrektywą 2004/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie przyrządów pomiarowych - MID (wagi automatyczne) lub,
zatwierdzenia typu (uprzednio obowiązujące prawo określało sposób badania i sprawdzenia wag, przed wejściem w życie w Polsce odpowiednich dyrektyw unijnych),
i została oznaczona odpowiednimi oznakowaniami (literą M) po przeprowadzeniu sprawdzenia jej dokładności (cechy legalizacji, cechy zabezpieczające).

Waga ta dodatkowo powinna spełniać wymagania zasadnicze dyrektyw: EMC, LVD (jeżeli im podlega) i powinna być oznaczona odpowiednim znakiem. Jeżeli waga podlega jednocześnie kilku dyrektywom, oznaczenie CE stanowi deklarację, że spełnia ona wymagania wszystkich tych dyrektyw. Legalizacja wag (oraz innych przyrządów pomiarowych) w wielu krajach świata wynika z potrzeby zapewnienia ochrony obywatela przez państwo przed:

nieuczciwym handlem (rzetelność transakcji),
ochroną życia, środowiska i zdrowia,
odpowiednią podstawą do naliczenia podatku, cła, kary lub opłat wynikających z umów handlowych (rozliczeń). W Polsce wynika to z art. 8 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach.

W zależności od klasy i rodzaju wag, przeprowadzenie oceny zgodności (dawniej decyzja zatwierdzenia typu) zapewnia użytkownika, że taki przyrząd pomiarowy przeszedł odpowiednie badania (przykładowo odporności na zakłócenia elektromagnetyczne, niestabilnych warunków zasilania, badanie powtarzalności, pobudliwości, dokładności w różnych warunkach klimatycznych) i spełnia odpowiednie dla niego wymagania prawne. Legalizacja jest czynnością okresowego sprawdzenia dokładności przyrządu pomiarowego.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna

Budowa wagi elektronicznej

Budowa wagi elektronicznej z mechanizmem

Waga elektroniczna różni się nieco od pospolitej wagi mechanicznej lub sprężynowej, aczkolwiek wykorzystuje ona jej podstawowe założenia techniczne. Waga mechaniczna (dźwigniowa) skonstruowana jest w taki sposób iż do ważenia potrzebny jest wzorzec masy, który obecny jest przez cały czas na jednej z szal. Na drugiej szali umieszcza się przedmioty których masę chcemy ustalić. W przypadku nowoczesnych systemów wyznaczania masy (wag elektronicznych) do dyspozycji mamy tylko jedną szalkę.

Konstrukcja:

nośnia ładunku (może nią być mała szalka, większa platforma, zbiornik etc. etc.)
mechanizm wraz z siłownikiem i systemem zawieszek oraz cięgieł
odważniki do kalibracji wewnętrznej
płytka przetwornika cyfrowo-analogowego (A/D)
płytka główna wraz z wyświetlaczami
klawiatura oraz zestaw złącz do komunikacji z komputerem itp.
poziomica

Mechanizm i zasada działania wagi bez mechanizmu

waga ma ramę stanowiącą konstrukcję wagi
na ramie umocowany jest przynajmniej 1 przetwornik pomiarowy (eng: load cell, może to być przetwornik tensometryczny, przetwornik indukcyjny, przetwornik kamertonowy3 lub inny rodzaj przetwornika)
na przetwornikach jest osadzona nośnia wagi (może nią być mała szalka, większa platforma, zbiornik etc. etc.), na której umieszczamy ładunek (lub ładunek jest umieszczony przez urządzenie podające),

po położeniu przedmiotu na nośni wagi, w wyniku działania siły ciężkości następuje odkształcenie przetwornika pomiarowego,
w wyniku nacisku i odkształcenia przetwornika następuje zmiana jego właściwości elektrycznych (w przypadku tensometrów - zmiana oporu), w przypadku czujników indukcyjnych zmiana sygnału następuje w wyniku przemieszczenia cewki wewnątrz przetwornika,
odpowiednio skalibrowany moduł sterujący wagą (tak zwany "miernik, miernik wagowy" w terminologii norm ang. "indicator") przelicza zmianę sygnału elektrycznego na przypisaną dla niego wartość masy i podaje wynik ważenia,


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna

Kasa w sklepie

W każdym sklepie konieczne jest zainstalowanie kasy fiskalnej. W większości sklepów używane są mniej lub bardziej rozbudowane kasy.

Najpopularniejsze są kasy z szufladą do przechowywania gotówki. To są te najczęściej spotykane. Zależnie od konfiguracji można do nich podłączyć dodatkowe urządzenia - terminal do kart płatniczych, wagę sklepową czy ręczny skaner kodów kreskowych.

Podstawową funkcją każdej kasy fiskalnej a nawet drukarki fiskalnej jest drukowanie paragonów. Służą one nie tylko do tego żeby dać je klientowi ale przede wszystkim do ewidencji sprzedaży - czyli rejestrowania tego co zostało sprzedane i za ile oraz naliczaniu stosowanej kwoty podatku od towarów i usług - w skrócie vat.

Każda kasa czy drukarka posiada również specjalny moduł pamięci. Z tej pamięci mogą zostać odczytane dane o wszystkich transakcjach.

Definicja wagi

Waga ? przyrząd do wyznaczania masy ciał na zasadzie równoważenia sił lub wykorzystania zjawisk fizycznych. W prostej wadze szalkowej jedną z sił jest ciężar ciała o mierzonej masie, drugą ? ciężar odważników lub inna wyskalowana siła.

Z uwagi na konstrukcję rozróżnia się m.in. wagi dźwigniowe, sprężynowe, elektryczne, elektroniczne.

Konstrukcja i dokładność pomiaru masy jest zależna od przeznaczenia wagi. Do najczęściej spotykanych można zaliczyć:

wagę kuchenną ? umożliwia pomiar masy danego produktu z uwzględnieniem masy opakowania ? tary
wagę sklepową ? w wersji elektronicznej umożliwia ona równoczesne określenie kosztu ważonego towaru, często jest sprzężona z kasą fiskalną, tego rodzaju wagi podlegają kontroli prawnej ze względu na ochronę praw konsumenta
wagę sprężynową ? np. wędkarską
wagę samochodową ? często montowaną w jezdni, do ważenia pojazdów, określania nacisku na oś
wagę laboratoryjną
wagi przemysłowe ? często automatyczne wagi elektroniczne stosowane przy dozowaniu i pomiarze produktów masowych
wagę osobową ? stosowaną do kontroli ciężaru ciała osób (np. w celach medycznych, sportowych).

W laboratoriach używa się różnej konstrukcji wag precyzyjnych. Współcześnie, najbardziej rozpowszechnione laboratoryjne wagi elektroniczne działają poprzez pomiar kąta skręcenia włókna kwarcowego i są tłumione mechanicznie albo pneumatycznie, aby przyspieszyć pomiar.

Podział wag laboratoryjnych ze względu na dokładność i nośność:

techniczna ? dokładność do 0,1 g, nośność do 10 kg.
analityczna ? dokładność do 0,01 g, nośność do 1 kg
półmikroanalityczna ? dokładność do 0,001 g, nośność do 1 kg
mikroanalityczna ? dokładność do 0,0001 g, nośność do 100 g.
ultramikroanalityczna ? dokładność do 0,00001 g lub wyżej ? nośność rzędu do 10 g.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga

Radca prawny

porady prawne katowice

Nieznajomość prawa szkodzi

Ignorantia iuris nocet (łac. nieznajomość prawa szkodzi) ? jedna z podstawowych zasad prawa, wywodząca się z prawa rzymskiego, pokrewna do Ignorantia legis non excusat.

Zgodnie z nią, nie można zasłaniać się nieznajomością normy prawnej. W praktyce wyraża się ona tym, że nikt nie może podnosić, iż zachował się niezgodnie z normą dlatego, że nie wiedział o jej istnieniu. Dla poprawnego stosowania tej zasady konieczne jest, aby wszystkie akty prawne były publikowane w sposób umożliwiający każdemu zapoznanie się z nimi (w Polsce jest to realizowane poprzez obowiązek publikacji powszechnie obowiązujących źródeł prawa w Dzienniku Ustaw, a pozostałych aktów w Monitorze Polskim).

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ignorantia_iuris_nocet

Paremia prawnicza - definicja

Paremia prawnicza ? krótka sentencja (zasada, maksyma), sformułowana najczęściej przez jurystę będącego uznanym autorytetem prawniczym (z reguły jurystę starożytnego Rzymu), wyrażająca w przystępny sposób fundamentalną zasadę prawną.

Zaletą jest ich uniwersalność, zrozumiałość dla prawników niezależnie od języka ojczystego. Prawnicy współcześnie chętnie sięgają do paremii, stanowią one też częsty element retoryki prawniczej1.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Paremia_prawnicza

Wykorzystywanie ignorancji

Kompletny brak znajomości prawa może być powodem dużych problemów w życiu. Niektórym się wydaje, że ściąganie z internetu plików muzycznych, gier, czy filmów jest nielegalne.

Nie jest to jednak prawdą - nielegalne jest jedynie ROZPOWSZECHNIANIE takich materiałów, niezależnie od tego, czy mamy z tego jakieś korzyści materialne, czy nie.

Z powodu braku tej wiedzy jedna z kancelarii wysłała pisma do niektórych internautów, w których była informacja o złamaniu prawa autorskiego. Naliczono grzywnę w wysokości 500 zł za ściągnięty film (jeden z polskich). Sporo osób się wystraszyło o zapłaciło te pieniądze, mimo że tak naprawdę nie złamali żadnego prawa. Chcę tylko zwrócić uwagę na to, że jeżeli jakieś postępowanie jest powszechnie uznane za niemoralne, to nie jest równoznaczne z tym, że jest nielegalne. Pobieranie plików jest nieetyczne, ale jeżeli ich nie udostępniamy, nie popełniamy żadnego przestępstwa. Warto o tym wiedzieć, żeby nie paść ofiara oszustów, którzy żerują na niewiedzy internautów.